اسراییل و اشتباه تاکتیکی – دنیای 77
این قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره‌المعارف .dia Britannica، معتبرترین روزنامه اسرائیلی است و اکثر خوانندگان آن تحصیل کرده‌اند. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.
درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، تمام 4300 پمپ بنزین در ایران تعطیل و سوخت رسانی به جایگاه ها قطع شد. علت این حادثه که مشکلات زیادی را برای مردم ایران به همراه داشت، مدتی در هاله ای از ابهام باقی ماند تا اینکه خبرگزاری آنلاین دنیای 77 که معمولا بهتر از دیگران می داند، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در نهایت در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط یک کشور خارجی انجام شود، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین دنیای 77 باز هم اولین خبرگزاریی است که به تازگی مقاله ای را در روزنامه هاآرتص منتشر کرده است.
تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران
اسرائیل در گذشته در حملات سایبری متعددی به ایران دست داشته است.
نیروگاه اتمی بوشهر: احتمالا اولین حادثه حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر است. Stuxent بدافزاری است که توسط ایالات متحده و دولت اسرائیل ساخته شده و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه در نیروگاه بوشهر حمله کرد. یاهو نیوز بعداً مدعی شد که هدف از به اصطلاح «بازی‌های المپیک» نابودی برنامه هسته‌ای ایران نیست، بلکه خرید زمان و ضربه زدن به آن برای به ثمر رساندن تلاش‌های دیپلماتیک بوده است. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که چندین اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.
– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت، در توئیتی مبنی بر «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های ارتباطی، مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته گلمرجا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از ویروس‌های «نسل جدید استاکسونت» در «چند دسته» انجام شده است.
– تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، جو یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که بمب گذاری شب گذشته در پارچین تهران به نظر “نتیجه یک حمله سایبری” بوده است.
– تاسیسات هسته ای نطنز: در 21 فروردین امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کن اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در نیروگاه اتمی نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.
– تأسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت امسال تأسیسات دریایی و جاده ای بندر شهید رجایی پیشتر مورد حمله قرار گرفت. روز دوشنبه 19 مه، واشنگتن پست به نقل از یک مقام دولت آمریکا و مقامات “دولت خارجی” ناشناس نوشت که حمله سایبری اخیر به تاسیسات آبی بندر و جاده ها در استان شهید رجایی هرمزگان می تواند متعلق به اسرائیل باشد. انجام شده.
البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان احتمالاً به این محدود نبوده است.
شباهت این دو اتفاق و یک نکته عجیب
در 18 جولای سال جاری، اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن باعث توقف یا حتی لغو صدها قطار از جمله ورود و خروج، مراکز خرید بلیط، خدمات الکترونیکی حمل و نقل و مسافر و همچنین وب سایت شرکت راه آهن شد. مشکل را بخوانید. خبرگزاری آنلاین دنیای 77 در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی حرکت قطارهای ریلی در ایران، از اختلال جهانی در سیستم ریلی شرکت راه آهن خبر داد و هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های قطار سراسر کشور به وجود آورد. پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری” در تابلوی اطلاعات قطار نمایش داده شد. پیام شماره تلفن هم داشت.
اما شگفتی حمله سایبری هفته گذشته این بود که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین، همین عدد در پیامی روی صفحه ظاهر شد.
این هماهنگی نکته ظریفی بود. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی-اسرائیلی چک پوینت در مورد حمله چهار ماه پیش نشان داد که حمله سایبری یک گروه هکری به نام ایندیرا عامل سقوط بزرگ در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن ایران بوده است. حمله اسرائیل کار هیچ گروه هکری مشکوکی نیست.
پس اندکی دقت در این قیاس یک نکته مهم را روشن می کند. : اسرائیل مدعی است که حمله اخیر کار اوست، هرچند متن پیام حمله اخیر به طور غیرقابل انکاری مشابه متن پیام حمله قبلی است و منطقا اسرائیل که ادعای انجام دومی را دارد نمی تواند این کار را انجام دهد. این قیاس را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده و اسرائیل در گذشته به دروغ مسئولیت آن را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار آنها بوده است. به طور خاص، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم های خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها به اهداف نظامی نمی پردازند، مشکلی که هارتز اخیراً به آن اذعان کرده است.
دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟
جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جامعه می تواند در شرایطی که جنبه نظامی ندارد، به انتقام در مقابل دشمن قناعت کند یا در رفتار تلافی جویانه، نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره آنها را توجیه کند. باورش سخته. کهنه سربازان به یاد می آورند که وقتی دولت باپتیست عراق در جنگ فرسایشی مستاصل شد و کورکورانه موشک های اسکاد بی را با کمک کشورهای بزرگ هدف قرار داد، برخی افراد آرام آرام شعار «پاسخ موشکی» را سر دادند. می توان انتظار انتقام داشت. اما شکی نیست که کشوری که در خصومت به مردم پیشتاز است، دشمنی بیش از پیش خواهد داشت.
تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که به طور مستقیم با امنیت و آرامش همه مردم ارتباط دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی در ایالات متحده نبوده است. البته ایران در مورد سایبری جهانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حملات سایبری ایران هشدار داد: «ایران یک برنامه سایبری قوی دارد که می تواند تهدیدی برای آمریکا باشد. ایران می‌تواند برخی از مهم‌ترین زیرساخت‌های ایالات متحده را دست‌کم برای مدت محدودی مختل کند.
مشکلات ناشی از حمله به زیرساخت های عمومی را نمی توان مسائل ناشی از محدودیت محدودیت های همجنس گرایان دانست و در هر دو حالت نارضایتی عمومی را می توان ابزاری دانست که تاثیر یکسانی بر استرس دارد. ممکن است برخی از افراد نظام تحریم ها و مشکلات خود را عامل تصمیم گیری های سیاسی بدانند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم در انتقام گیری دشمنی و ضد مردمی هستند؟
مردم ایران در جنگ هشت ساله نشان داده اند که در برابر تهاجم به میهن متحد و متحدتر ایستاده اند. بنابراین این یک اشتباه راهبردی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف کشور دشمن قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی این کار را انجام دهند. این ادعا در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاه سعی می کند برای مردم ایران ارسال کند.
آب گل آلود و شبکه سراسری اینترنت!
من همیشه تاکید داشته ام که به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (اینترنت جهانی بر روی مردم قطع شده) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه مستقلی که اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی به طور مستقل نگهداری می شود. اینترنت) استفاده شود. وزیر سابق فناوری اطلاعات همین تفاوت را تأیید کرد و اساساً بعداً دروغ گفت. این در حالی است که با برنامه حملات سایبری اخیر، موضوع اینترنت در کشور ما نیز موضوع مهمی است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس کلید خورده است که اکنون در مرحله آزمایشی برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می کند و اگر برخلاف وعده مسئولان، دسترسی مردم به اینترنت عمداً ضعیف یا محدود شود، مخالفان متعددی از جمله آقای آقاهرانی نماینده مردم تهران وجود دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از موافقان این طرح نیز به تنوع آنها اعتراف کرده اند.
تعدیل موقت این حمله سایبری در شرایطی که عده ای به دنبال شبکه ملی اینترنت در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات هستند از جمله احتمال استفاده موافقان این محدودیت از این سایبری را تقویت می کند. حمله به عنوان مدرک نیاز آنها علاوه بر اینکه مستقیماً به امنیت و آرامش مردم ضربه می زنند، قطعاً در غلبه بر مخالفت خود با تحریم ها بی تأثیر نیستند.
1717